"Shete Boka" - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van Robin Nijsen - WaarBenJij.nu "Shete Boka" - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van Robin Nijsen - WaarBenJij.nu

"Shete Boka"

Door: Robin Nijsen

Blijf op de hoogte en volg Robin

22 Maart 2016 | Curaçao, Willemstad

Bon Bini!!

Afgelopen week heb ik veel gedaan op Curaçao en staat er nog veel op de planning voor komende dagen. Gelukkig heb ik wel de tijd gevonden op tussen de activiteiten door een blog voor jullie te typen. Deze week was ik meer een reisgids dan een docent en heb ik veel uitstapjes op het eiland gemaakt met mijn vader. Daarbij stond stage afgelopen week in het teken van de proefwerkweek en daardoor heb ik de hele week ’s ochtends gesurveilleerd bij een klas. In de afgelopen blog had ik al verteld hoe dit precies in zijn werk gaat, dus vandaar dat deze blog vooral in het teken zal staan van de uitstapjes op het eiland die wij in de middagen hebben gemaakt.

Zondag was de eerste volle dag op Curaçao voor pa en zijn vriendin. Zij hadden op het vliegveld al gezegd dat ik de komende week tot hun reisgids werd gebombardeerd aangezien ik volgens hen wel zou weten wat Curaçao allemaal te bieden had. Daarom op zondag er maar meteen op uitgetrokken om ze de binnenstad te laten zien. Op die manier zijn we begonnen in Punda om daar de beroemde Handelskade te bezoeken. Daar waren pa en Thea zo van onder de indruk dat er veel foto's gemaakt moesten worden. Na deze fotoshoot was het eerst tijd om iets te drinken aangezien het erg warm was (32 graden). Daar hebben we rustig bijgepraat over de reis en over de dingen die wij de afgelopen weken allemaal hebben meegemaakt. Zoals sommige misschien wel herkennen vloog de tijd op het terras voorbij en waren we net op tijd om de pontjesbrug over te steken om in de 'winkelwijk' Otrabanda snel een kijkje te nemen. Daar kwam ik erachter dat pa en Thea af en toe een paar meter achter mij liepen en ik zelf soms moest stoppen om ze even bij te laten komen. Misschien dat ik op dat moment de taak van reisgids iets te serieus had genomen en aan de blosjes op de wangen van hun allebei kon ik merken dat het tijd was om ze lekker naar huis te brengen waar ze onder de airco even bij konden komen. Mijn vader zei toen al dat ik onderhand wel gewend was aan de warmte en de zon maar dat zij met zijn tweeën nog moesten wennen. Gelukkig waren ze na een paar uur afgekoeld en hebben we 's avonds nog samen gegeten en bijgepraat bij een visrestaurant waar we uitzicht hadden op een verlicht Punda. Dit was erg gezellig en om 21:30 zijn ze we naar huis gegaan, omdat pa en Thea moe waren en nog last hadden van een jetlag.

Op maandag en dinsdag heb ik daarom maar besloten om het wat rustiger aan te doen door op deze dagen met de auto rond te toeren over de westkant van Curaçao waar veel parelwitte stranden en natuurparken te vinden zijn. Daarom zijn wij maandag naar Porto Marie Beach geweest. Dit strand staat in de top 10 van mooiste snorkelplekken op het eiland en aangezien pa en Thea graag de onderwaterwereld wilde zien was dit een mooie manier om daaraan tegemoet te komen zonder dat ze (weer) oververhit zouden raken;). Op dit strand hebben wij de hele dag heerlijk gelegen en gezwommen. Gelukkig was het die dag minder warm en stond er een verkoelend windje. Pa en Thea gingen die dag toen, samen met veel andere toeristen, in de schaduw zitten om zo niet zo snel te verbranden. Hierdoor paste ik er niet meer tussen maar dat vond ik niet erg, want ik ben al een beetje gewend aan de zon. Dit betekende natuurlijk niet dat ik hoefde te smeren. Dat moet je hier natuurlijk altijd blijven doen. Toen ik 's avonds onder de douche stond zag ik wel dat ik erg bruin was geworden maar gelukkig niet verbrand. Hier grapte ik ook over bij pa door te zeggen dat ik nu onderhand genoeg vitamine D had voor de komende twee jaar ;’). Daarnaast hadden pa en Thea ook een mooi kleurtje gekregen. Op deze dag was het daarom ook heerlijk tot rust komen en vertelde Pa dat hij nu echt het vakantiegevoel te pakken had. Dat was natuurlijk fijn om te horen.
Daarom hadden we besloten om de volgende dag weer naar Westpunt te gaan maar dit keer niet naar een strand maar naar een natuurpark genaamd "Shete Boka" en dit betekent in het Papiaments "De zeven inhammen". Dit park ligt aan de ruwe noordkust en zoals de naam al doet vermoeden bestaat het uit zeven inhammen. Helaas was het park al bijna gesloten toen wij aankwamen en werden er geen bezoekers meer toegelaten. Dat was wel even balen maar we besloten om later die week het nog eens te proberen. Daarom zijn wij doorgereden naar het meest westelijke puntje van het eiland en daar ligt het dorpje met de toepasselijke naam Westpunt. Dit dorpje staat op een hoge klif waar je mooi uitzicht hebt op de helderblauwe zee die de hele horizon vult. Dit was erg mooi om te zien en na een klein half uurtje besloten we verder te trekken naar de Grote Knip beach op de zuidkant van het eiland. Helaas was het toen al te laat om een duik te maken op dit strand maar we konden daar wel genieten van een ondergaande zon en rustige zee. Dit was heerlijk rustgevend en mooi om te zien. Daarnaast liepen er veel hagedissen en een grote leguaan voor onze voeten die ook allemaal uitgebreid gefotografeerd zijn door pa en Thea. Helaas was het toen alweer tijd om naar huis te rijden aangezien de wegen rond Westpunt slecht verlicht zijn en er veel gaten in de wegen zijn. Eenmaal thuis hebben we ons omgekleed en hebben we lekker gegeten bij een afhaalrestaurant in de buurt.

Om toch te zorgen dat pa en Thea, en ik natuurlijk ook, het gezonde kleurtje dat we maandag opgebouwd hadden ook zouden behouden zijn we woensdagmiddag naar Daaibooi geweest. Op dit strand ben ik enkele weken geleden ook al geweest en het staat vooral bekent om de kliffen waar je vanaf kunt springen. Daarnaast is dit een lekker rustig strand waar een eettentje bij staat waar je lekker en goedkoop wat kunt eten en drinken. Zelf was het ontzettend leuk aangezien pa meerdere malen vertelde dat hij dit een prachtige plek vond. Volgens mij was hij vanaf moment één helemaal weg van het strand en zou dit niet de laatste keer zijn dat ze daar waren geweest. Later hoorde ik ook dat zij op vrijdag daar weer een hele dag hebben gezeten. Het was daarom ook moeilijk wegkomen hier en we hebben er ook iets langer gezeten dan op maandag bij Porto Marie. Daarentegen was deze rustige middag het natuurlijk allemaal waard. Zeker aangezien ik elke ochtend er gewoon om 5:45 uit moest om in de ochtend gewoon naar stage te gaan en weer rond 12:00 thuis was. Daarnaast was het ook fijn om juist die middag even tot rust te komen, want de volgende dag zouden de leerlingen de M&M toets maken en dat betekende dus veel nakijkwerk voor Radoika en mij.

Donderdagmiddag hadden we even genoeg van het strand en was het weer tijd voor een activiteit en vandaar dat we een twee poging hebben ondernomen voor "Shete Boka" en dit keer met meer geluk. Eenmaal op het park kwamen wij erachter dat je het beste de inhammen kon bezoeken met de auto en er waren ook keurig zandpaden aangelegd die daar naartoe gingen. De mooiste inham vond ik 'Boka Pistol', oftewel de 'pistolenbaai'. Deze inham had een V-vorm waar de hoge golven insloegen. Toen de golven eenmaal de punt van deze vorm bereikte schoot het water ophoog als een soort pistoolschot. Het was echt heel indrukwekkend om te zien en ik heb er ook veel foto's van gemaakt, sommige daarvan staan ook bij deze blog. In de park hebben we de hele middag rondgereden en gelopen. Zodoende was er van alles te vinden in het park, zoals kliffen, nestelplaatsen voor schildpadden en zelfs een natuurlijk brug! In de avond heb ik toen een begin gemaakt met het nakijken.

Vrijdag was de laatste dag van de toetsweek voor de leerlingen en dus ook voor mij. Op deze dag was ik iets later klaar dan normaal aangezien alle lokalen weer in de juiste volgorde gezet moesten worden en natuurlijk alles moest worden opgeruimd. Hierdoor was ik bijna te laat voor het verjaardagscadeau van een van mijn huisgenootjes. Sanne is vrijdag namelijk 20 geworden en wilde daarom graag gaan quad rijden op de struisvogelfarm net buiten Willemstad. Op deze plaats worden struisvogels gehouden en gefokt maar het omliggende ruige terrein is ook perfect voor quads. Daarom zijn wij met zijn vieren, Niels, Sanne, Celine en ik, samen met een gids het terrein opgegaan om lekker te gaan crossen. Daarbij heb je wel sterke armen nodig om het stuur goed vast te kunnen houden en heel soms gebeurde het wel eens dat een van ons per ongeluk van de weg afraakten. Gelukkig kreeg ik het besturen snel onder de knie en was het een superleuke ervaring. Zeker op het einde toen we op een open stuk land een kleine race tegen elkaar mochten houden. Na deze ervaring zijn we ook nog even de farm op geweest en hebben we daar ook een rondleiding gekregen. Dit was ook wel super leuk en om te zien en te horen. Op deze dag ben ik dus wel op een uitstapje geweest maar niet met pa of Thea, zij hebben de hele dag toen lekker lui op het strand gelegen terwijl ik stof aan happen was op de farm.

Op zaterdag ben ik samen met pa en Thea naar de beroemde grotten van Hato geweest. Deze druipsteengrotten zijn erg bekend en zijn door de tijd heen gebruikt als schuilplaats voor de indianen, Europeanen en slaven. Daarbij ligt deze grot 60 meter boven zeeniveau in tegenstelling tot veel andere grotten die juist de dieper gaan. Door deze hoogte was het erg benauwd in de grotten maar ze hadden verschillende ventilatoren neergezet om toch voor een beetje luchtstroming te zorgen. Hierdoor was het iets beter uit te houden en hebben we een mooie rondleiding gekregen door deze grotten. Na de rondleiding zijn we doorgereden naar het oosten van het eiland bij het Spaanse Water. Daar staat namelijk een oud fort uit 1703 dat net gerenoveerd was en ook open was voor publiek, genaamd fort Beekenburg. Dit grote fort is op deze plek gebouwd omdat dat de enige plek is waar het land vlak genoeg is voor troepen en schepen om aan land te gaan. Vandaar dat dit stuk land goed verdedigd moest worden tegen vijanden en er dus een groot fort gebouwd werd. Uiteindelijk is het fort maar een keer ingenomen geweest rond 1800 door de Engelsen maar heeft het veel aanvallen overleefd. Nadat ik deze informatie vooraf gelezen had was ik ontzettend benieuwd naar dit oude fort en eenmaal aangekomen was er ook niemand te vinden. Dit betekende dat wij met zijn drieen rustig de tijd konden nemen om te genieten van het prachtige uitzicht en natuurlijk ook van de historie. Hier hebben we ook langere tijd rondgelopen en ook een gekeken naar de mensen die op het strand langs het fort aan het genieten waren van het weer. Toen we eenmaal van het fort afkwamen hebben we nog even op dit strand gezeten om daarna lekker naar huis te gaan.

Kortom het was een leerzame en interessante week waarin ik veel cultuur heb gesnoven en natuurlijk ook nog stage heb gelopen. Op dit moment ben ik ook nog druk met het nakijken van de toetsen, zodat ik de cijfers op tijd kan invullen voor het derde rapport. Komende week krijgen de leerlingen ook paasvakantie en is er woensdag een paasviering met een ontbijt, kerkmis en verschillende workshopt. Er is dus weer genoeg te doen en te beleven. Hoe dit allemaal is gegaan horen jullie volgende week weer!

Te otro Bia

Ayo!!

  • 22 Maart 2016 - 07:31

    Kees-Jan:

    Hallo Robin,
    Wanneer ik je verhaal lees, heb ik meteen zin om ook een week vakantie te komen vieren! Klinkt echt erg leuk en gezellig allemaal.
    Vraagje over de toetsweek: hoe gaan de lln daarmee om, hoe leren ze hun proefwerken en vinden ze het belangrijk?
    Groetjes!
    Kees-Jan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Curaçao, Willemstad

Stage Curaçao

Recente Reisverslagen:

05 Juni 2016

"Masha danki pa tur kos!"

29 Mei 2016

"Deláster Lés"

22 Mei 2016

"era fakansi"

15 Mei 2016

"E ta tempran"

09 Mei 2016

"Grip e barika"
Robin

Actief sinds 12 Jan. 2016
Verslag gelezen: 216
Totaal aantal bezoekers 10120

Voorgaande reizen:

01 Februari 2016 - 03 Juni 2016

Stage Curaçao

Landen bezocht: