"Masha danki pa tur kos!"

Bon Bini lezers!!

Hier is dan mijn laatste blog vanaf het zonnig en warme Curaçao! Afgelopen week heb ik mijn stage afgesloten en zijn alle nodige formulieren afgetekend. Daarnaast zijn ook de eerste souvenirs gehaald en heb ik alvast afscheid genomen van een paar huisgenoten.

Maandag hoefde ik qua lessen niks meer voor te bereiden. Daarom was ik lekker vrij en aangezien ik de auto had en er nog maar één andere huisgenoot thuis was, hebben we besloten om met zijn tweeën op souvenirjacht te gaan in Punda en Otrabanda. Het was daarbij de hele dag warm met veel zon en daarom hebben we ook nog even op het terras gezeten. In de avond heb ik samen met twee andere huisgenoten een filmavondje gehouden aangezien Niels de auto nodig had, hij had namelijk Mathijs(van de vorige blog) nog op bezoek en dit was zijn laatste avond. Dit was wel lekker ontspannend, zodat ik weer vol energie aan de laatste week kon beginnen

Dinsdagochtend heb ik samen met de leerlingen het eerste stuk van de film Bon Bini Holland gekeken. Zelf had ik de film al een paar keer gezien maar dit keer vond ik hem nog leuker. In de film wordt namelijk soms Papiaments gepraat en dat kan ik soms ook niet vertalen. Maar wanneer je met een groep van dertig Papiaments sprekende leerlingen zit wordt elk detail duidelijk. Dat maakte de film nog extra hilarisch en de leerlingen vonden het ook erg leuk. Aan het einde van de les kwamen nog twee jongens met een envelop. In de envelop zat de foto die ik met hen had gemaakt toen ik ze die afgelopen zaterdag was tegengekomen op Zanzibar. Onderop de foto stond "Danki par tur kos!", oftewel "bedankt voor alles!". Dit vond ik wel een erg leuke actie en ik denk dat hij in Nederland ook een mooi plaatsje krijgt.
Na deze klas was het eigenlijk de bedoeling dat twee tussenuren had, maar doordat Radoika bij een andere les moest invallen mocht ik haar klassen ook waarnemen. Dit vond ik natuurlijk wel erg leuk en ik had ook het idee dat leerlingen zo een nieuw gezicht voor de klas wel leuk vonden. Na deze lessen kwam Radoika in de pauze even langs en vertelde dat ze, ondanks dat ze niet in de klas zat, wist dat de lessen goed waren verlopen. Er waren namelijk een paar leerlingen naar haar toe gekomen ;).

Woensdag stond het tweede deel van de film gepland en dit was ook meteen de laatste les voor een van de twee klassen. Daarom had ik voor hen iets lekkers mee genomen voor bij de film en hebben we een klassenfoto gemaakt. Verder had ik woensdag ook nog bezoek in de les, Niels en ik hadden namelijk afgesproken om de laatste lessen bij elkaar te gaan kijken. Op die manier kregen we ook een beetje een beeld van elkaars stage. Dit vond ik natuurlijk wel leuk en er waren zelfs leerlingen die vroegen of wij broers waren ;"D. Na de film heb ik de leerlingen van de klas nog bedankt met het zinnetje "Masha danki pa tur kos!" en dat betekend "Heel erg bedankt voor alles!". Daarbij had ik voor iedereen nog een lolly meegenomen kreeg ik van veel jongens een boks en van de meiden een omhelzing. Er was zelfs een leerling die graag nog apart op de foto wilde en vroeg of ik ooit nog terugkwam. Dit vond ik natuurlijk wel een compliment en ik zei dat ik wel hoopte nog een keer terug te komen maar dat ik nog niet wist wanneer.
In de avond zijn we met alle jongens van het huis weer naar een voetbalwedstrijd geweest, namelijk tussen Curaçao en Brits-Guyana. Dit was erg gezellig en Curaçao heeft ook met 5-2 gewonnen. De sfeer in het stadion was daardoor ook erg gezellig en dat zorgde ervoor dat we een erg gezellige mannenavond hadden gehad.

Donderdag was het mijn beurt om Niels te bezoeken op het VSBO St. Jozef in Otrabanda. Hierbij heb ik ook de begeleider van Niels ontmoet en heb ik bij Niels zijn lessen mee mogen kijken. Net zoals ik woensdag had gedaan kreeg ik donderdag ook een rondleiding van Niels over de campus. Dit vond ik wel erg interessant aangezien het duidelijk had gemaakt hoe verschillend onze scholen waren. Het St. Jozef is bijvoorbeeld heel erg op praktijk en techniek gericht terwijl het Marnix veel theoretischer is. Daarnaast kennen de lokalen op het St. Jozef geen airco en daardoor was het soms wel erg benauwd in het lokaal. Daarentegen vond ik het wel super om te zien in wat voor een technische dingen de leerlingen les krijgen, denk bijvoorbeeld aan autotechniek, houtbewerking, metaalbewerking en er was zelfs een eigen sportschool met (2e hands) sporttoestellen. Kortom het was echt een leuke ervaring om een keer mee te maken.
In de avond kregen we nog bezoek van onze huisbaas en huisbazin aangezien vrijdag twee huisgenoten weer naar Nederland vertrokken. Samen met hen hebben we toen een afscheidsbarbecue en afscheidsborrel georganiseerd. Dit was erg gezellig maar ik ben niet te laat naar bed gegaan, want de volgende was namelijk mijn laatste dag en ik moest er al om 7:00 zijn.

Vrijdag was naast mijn laatste stagedag ook meteen de eerste dag van de toetsweek voor de leerlingen. Dat betekende dus dat ik weer op tijd aanwezig moest zijn en toen ik in alle vroegte opstond zag ik dat de vertrekkende huisgenoten een cadeautje hadden achtergelaten...ze hadden namelijk het hele huis versierd. Zo waren de boodschappentassen aan de plafonventilatoren vastgeplakt, waren er schoenen aan de deuren vastgeplakt, stond het hele huis vol met verkeerspionnen en lagen overal borden. Hier moest ik natuurlijk wel om lachen maar ik kon er niet te lang van genieten aangezien ik op tijd weg moest rijden.
Eenmaal op school heb ik met de tweede klas die ik lesgaf ook een klassenfoto gemaakt. Daarna hadden de leerlingen nog een half uur om nog even te leren voor de toets economie. Terwijl de leerlingen daarmee bezig waren ben ik nog even gauw naar de docentenkamer gegaan en heb ik een schaal met koekjes neergelegd als bedankje. Na de toets kregen deze leerlingen ook nog een lolly en kregen de jongens ook weer een boks en de meiden een omhelzing. Na de toets heb ik ook meteen de eindbeoordeling doorgenomen met Radoika en alle formulieren ondertekend. Radoika zelf was erg positief en vertelde dat ze vond dat ik klaar was voor mijn LIO stage. Daarnaast kwam de directrice ook nog langs om afscheid te nemen en om ook nog een formulier te ondertekenen. Nadien vertelde ze dat ik altijd welkom was om nog een keer langs te komen en dat ze mij een enthousiast en 'sterk' docent vond, dat vond ik natuurlijk wel erg leuk om te horen. Tenslotte had ik nog een bedankje meegenomen voor Radoika en kreeg ik een dikke knuffel. Daarmee was de stage definitief afgesloten en als ik eerlijk ben vond ik het een rare gedachte dat ik voor het laatste op het schoolterrein liep.

Zaterdag ben ik samen met Niels en Sanne naar Jan Thiel geweest en hebben we lekker aan het strand gelegen. In de avond zijn we voor het laatst naar Zanzibar geweest en kwamen we nog de nieuwe trainer van Ajax tegen, Peter Bosz. Daarnaast kwam ik ook nog een docent van het Marnix college tegen maar heb ik helaas geen leerlingen meer gezien. Echter was het weer een super avond waarin ik met Niels veel heb gelachen.

Zondag heb ik samen met Niels, Kristy en Toíne (nicht van Niels en haar vriend) doorgebracht op Westpunt. Toíne had daarbij een rubberbootje waardoor we constant van strandje naar strandje konden varen. Het was super mooi om met zo een bootje over de grote blauwe zee te scheuren en de bodem onder je heen te zien gaan. Daarna zijn we lekker naar huis gegaan om even bij te komen en zodat ik snel even deze blog kon schrijven :).

Voor de komende dagen staat vooral op de planning dat we nog een paar mooie stranden en plaatsen afgaan. Daarbij gaan we ook nog een keer met zijn alle uiteten. Uiteindelijk is het dan de bedoeling dat ik aan het einde van de week weer terugvlieg naar het koude Nederland ;).

Zo, dat was weer een heel verhaal. Met deze blog komt nu ook een einde aan mijn wekelijkse blogs en vind ik dat ik naast de leerlingen natuurlijk ook jullie moet bedanken voor jullie interesse in mijn belevingen op dit prachtige eiland. Het was een prachtige tijd met ups en downs waarin ik veel heb gelachen, soms gehuild maar vooral veel heb genoten. Ondanks sommige moeilijke momenten heb ik nooit spijt gehad dat ik dit avontuur ben aangegaan, het is een ervaring die ik mijn hele leven bij mij zal dragen en daarvoor ben iedereen ontzettend dankbaar!!

Nogmaals dank en hopelijk zal ik veel van jullie snel weer in zien in Nederland!

Masha danki!!!