"Grip e barika"

Bon nochi beste lezers!

De afgelopen was het nog meivakantie in Curaçao en vandaar dat ik nog een rustige week had. Vandaar dat de blog ietsjes korter is dan dat normaal maar daardoor kunnen jullie langer genieten van het mooie weer, want ik hoorde dat de zomer nu ook in Nederland is begonnen :).

Bij de vorige blog eindigde ik op het moment dat ik Leonie naar het vliegveld had gebracht. Verder heb ik die maandagavond lekker op de bank gelegen en televisie gekeken om even bij te komen van de leuke dagen. Toen ik later naar bed ging kwam ik erachter dat ik helemaal vergeten was om nog avond te eten. Daarbij had ik ook geen hongergevoel of behoefte om te eten. Zelf dacht ik dat het kwam doordat de dag nogal zwaar was geweest. Dat bleek helaas niet waar...

Dinsdagochtend had ik buikkrampen, was ik misselijk en had ik hoofdpijn. Dit had sinds de nacht al en daarom had ik ook slecht geslapen. Hier had ik de volgende dag ook nog last van en vandaar dat ik deze dagen vooral geleefd heb van crackers en water. Later heb ik mij laten vertellen dat dit een soort Antilliaanse griep is dat ze hier "grip e barika" noemen, oftewel "griep met buikloop". Veel toeristen en mensen die uit het buitenland komen krijgen hier wel eens last van, omdat je bepaald voedsel niet gewend bent. Voordeel aan deze soort griep is dat het binnen een paar dagen weer verdwijnt. Maar hoeveel dagen je er last van kon hebben verschilde per persoon. Dat was natuurlijk even jammer.

Voor woensdagochtend had ik belooft om met Niels en zijn broertje, die op bezoek was, mee te gaan quad rijden. Dit had ik afgelopen maart ook al gedaan maar het leek me toch leuk om het nog een keer te doen. Dus met veel paracetamol en andere pillen op toch maar mee gegaan. Ondanks dat ik mij wel een paar keer beroerd voelde was het wel erg leuk om met de jongens op stap te gaan. Zoals jullie vast wel kunnen bedenken bij jongens op quads, bestond de hele tocht vooral uit het hard scheuren over ruw terrein. Zelf reed ik als laatste in de groep waardoor ik het stof van de andere quads vol in mijn gezicht kreeg. Dus terwijl Niels met zijn broertje wedstrijdje naar wedstrijdje aan het racen was, zat ik er twintig meter achter zodat ik door de stofwolk heen de weg nog kon volgen. Aan beide kanten van de wegen en paadjes stonden namelijk grote cactussen en doornenstruiken... en eerlijk gezegd had ik geen zin om daar iets te dichtbij te komen:). Eenmaal thuis kreeg ik wel weer last van krampen en hoofdpijn en heb ik de rest van de middag op bed en op de bank gelegen. Dit vond ik erg jammer aangezien de rest lekker naar het strand of de stad ging.

Donderdag voelde ik mijzelf al een stuk beter nadat ik ook voor het eerst sinds ik ziek was weer een nacht goed had doorgeslapen. Mijn buik was nog wel even gevoelig maar de hoofdpijn was gelukkig weg. Echter kon ik nog niet naar het strand aangezien Niels de auto had om zijn broertje naar het vliegveld te brengen. Daarbij liep ik een beetje achter op mijn eigen planning aangezien ik deze week een grote slag had willen slaan met de opdrachten uit de onderwijskoffer. Daarom maar op donderdag aan de slag gegaan met de cultuurvergelijking en de brochure die ik moet maken over het eiland. Dit ging allemaal goed en ik heb ook veel kunnen doen. Daar was ik natuurlijk wel blij mee aangezien alles wat ik nu kan doen, niet meer hoef te doen wanneer ik over een maand weer terug ben. Het is namelijk nog maar ruim vier weken voordat ik weer naar huis ga :(.

Vrijdagochtend waren veel huisgenoten ook vrij en dat was een mooie kans om met het huis iets leuks te gaan doen. Helaas konden twee huisgenoten niet mee, omdat ze andere dingen te doen hadden. Daarom zijn we met vier personen naar Westpunt getrokken en hebben we de dag doorgebracht op het strand van Daaibooi. Dit was erg gezellig aangezien het niet vaak gebeurd dat we met zo een groepje op stap kunnen gaan, vanwege hun stage of werk. Voor we het wisten was het ook alweer tijd om naar huis te gaan aangezien de zon onderging en de wegen van Westpunt slecht verlicht zijn in het donker. In de avond hebben we nog met het hele huis gebarbecued en gezellig gezeten met zijn allen.

Zaterdag was het eigenlijk de bedoeling dat ik samen met Niels naar het Jan Thiel zou gaan maar dat hebben we niet gedaan. De temperaturen stijgen namelijk niet alleen in Nederland maar ook op Curaçao. Zaterdag werd er een temperatuur gemeten ven 33 graden maar doordat er weinig wind stond en het bewolkt was lag de gevoelstemperatuur op 42 graden. Kortom het was bijna niet uit te houden en vandaar dat wij in de woonkamer twee ventilatoren aan hadden gezet voor een beetje verkoeling. Zelf heb ik nog geprobeerd om een beetje schoolwerk te maken maar na een paar uur was dat ook niet meer vol te houden. Het was dus echt overleven op deze dag :).

Zondagochtend zijn wij vroeg opgestaan om de kampioenswedstrijden van Ajax en PSV te bekijken in het café bij ons om de hoek. Samen met nog acht mensen hebben wij vol spanning naar beide wedstrijden gekeken. Zelf waren wij ook met een groep van zeven, namelijk met Niels, zijn nicht Kristy, de ouders van Kristy en de vriend van Kristy. Zelf was het mooi om te zien toen de fans van Ajax na de wedstrijd de fans van PSV feliciteerden. Na de wedstrijd kreeg ik ook nog een uitnodiging van Kristy om mee te gaan op een boottocht die zij georganiseerd had voor haar verjaardag. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen en in de middag zijn we het het Spaanse Water opgegaan. Later hebben we ook aangelegd bij het strand van Santa Barbara, dit is een groot resort dat aan het Spaanse water ligt. Op deze plek hebben we lekker gezwommen, gegeten en natuurlijk gedronken om pas weer in de avond thuis te komen. Kortom dit was een super gezellige dag! Helaas was ik wel een beetje moe aangezien in 's ochtends vroeg opgestaan was, vandaar dus op tijd naar bed gegaan.

Zo, dat zijn wel alle dingen die ik afgelopen dagen weer beleefd heb. Voor de komende week staat stage weer op de planning en dat wordt weer druk, het is namelijk nog maar drie weken voordat de leerlingen weer een toetsweek hebben. Eerlijk gezegd heb ik ook wel weer zin om naar stage te gaan naar zo een lange vakantie...

Te otro bia!!

Ayo en de mazzel